Trabzonspor, evinde Denizlispor'a yenildi. Hem de ,bu güne kadar 10 deplasmanda 1 puan çıkarabilmiş Denizli'ye..
Ersun Yanal beğendiğim bir hoca, bu güne kadar gittiği her takıma kişiliğini aksettirdi, nasıl hücum edeceğini ezberlemiş takımlar yarattı. Hocanın en büyük handikabı, sezonun önemli bir bölümü yüksek tempoyla oynayan takımlarının, belli periyodlarda çöküşe geçmesi. Trabzonspor, iki üç haftadır istediği sonuçları alsa da tehlike sinyalleri veriyordu. Bu sinyallerin çöküş sinyalleri olup olmadıkları bir iki hafta içerisinde belli olur.
Form düşüklüğünün yanı sıra, Trabzonspor ve Sivasspor'un yaşayacağı sorun, şampiyonluk geleneğinden gelmiyor olmaları. Futbolcular da taraftarlar da fotofinişe yaklaştıkça strese giriceklerdir. Trabzonspor taraftarı maç içerisinde kötü bir sınav verdi her zamanki gibi, oyundan çıkanları yuhalamak, yedek oyuncular lehine tezahurat yapmak gibi sahada oynayan takımı dinamitleyen hareketlerden kaçınmadılar. Demek ki, 95-96 sezonunda evlerinde kaybettikleri iki maçla verdikleri şampiyonluktan ders almamışlar.
Bunların hepsi şampiyonluk geleneğinin unutulması ile ilgili. Devlet geleneği gibidir bu, başka bir yazı konusu olacak kadar derin anlamlar içerir.
Beşiktaş da bu geleneği kaybetme yoluna girdi gerek oyuncuların gerek taraftarların stres yönetimi konusundaki yaklaşımları, şampiyon olamadıkları uzun zaman zarfında çoğu zaman yıkıcı etki yarattı.
Bu gidişle, iki takımın domine ettiği İskoçya tarzı bir Süper Ligimiz olur. Bu sene de Galatasaray ve Fenerbahçe'den biri, bu kadar sorun ve puan kaybına rağmen şampiyon olurlarsa; turnasol kağıdının rengi değişiyor demektir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder