DTP'nin kapatılmasının, barış süreci önünde büyük bir engel olacağı konuşuluyor.
Hiç aynı fikirde değilim, aksine "kartların açık oynanması" adına büyük bir fırsat
olduğunu düşünüyorum DTP'nin kapatılmasının..
Resme şöyle bir bakalım..
Aktörler :
1) 25 yıldır faal, onbinlerce ölme sebebiyet vermiş bir terör örgütü ve onun tutuklu lideri.
2) Bölge halkının sesi konumunda, Meclis'te temsil edilen bir parti.
Siyasetin doğası gereği seçmenlerinin hassasiyetlerini gözetmek durumdalar.
Seçmen kitlesinin önemli bir bölümünü de terör örgütü liderini "önder" olarak bellemiş.
"Kürt" olduğunu ona terör örgütünün hatırlattığına inandırılmış.
O yüzden de parti, terör örgütünden kendini soyutlayamıyor, liderin sözünden de çıkılamıyor. En basit örnek olarak, terör örgütünün kayıplarının cenaze işlerine bu partinin belediyeleri bakıyor.
3) Terör örgütüyle savaşan ordu. Haklı veya haksız buna girmeyeceğim; ordunun bir takım üst düzey mensupları, "darbe teşebbüsünü planlamak" iddiası ile tutuklu durumdalar.
4) Kamuoyu. Ülkenin başına gelen kötülüklerin en büyük müsebbibinin terör örgütü olduğuna inanıyor.
Vergilerinin bölgeye yatırım olarak kullanılmasına, Batı'dan toplanan paranın Doğu'ya aktarılmasına ses çıkarmıyor ancak terör örgütünü açıkça destekleyenlerin devlet kaynaklarını kullanması ağırına gidiyor. ( bkz yukarıda bahsedilen belediyeler veya Emina Ayna'nın kırmızı plakalı Meclis arabası ile dolaşması)
Aktörler ve maskeli balo :
Hükümet:
Kamuoyunu kızdırmadan örgütü aradan çıkartmak için "açılım" yapıyor gibi gözüküyor. Terör örgütü lideri "yol haritası" açıklayacak diye ondan önce davranmak için panikle hareket edecek kadar hazırlıksız yakalanmış bu soruna.
Demokratik Toplum Partisi:
Tokmak örgüt liderinin elinde, davul ise partinin sırtında. Hem Türkiye Cumhuriyeti milletvekili olup, hem de Türkiye Cumhuriyeti'nin açıkça savaş halinde olduğu bir oluşumun sözcülüğünü yapmak durumunda kalıyor DTP. Siyaset yapar gibi görünüyor.
Ordu :
Herşey kontrol altındaymış, "azim ve kararlılık" konusunda eksiklik yokmuş gibi gözüküyor. Oysa kurum içerisinde sıkıntı büyük, hem içten-dıştan gelen baskılar, hem de 25 yıldır savaşmasına karşın nihai sonuç alamanının yorgunluğu yaşanıyor.. Muvazzaf subaylar, dağdan inen terör örgütü mensubu kadar saygı görmüyor "liberal çevreler" de.
Örgüt Lideri :
Asıl kaygısı kendi yaşam koşulları ve elbet birgün özgür kalma umudu değilmiş, halk önderiymiş gibi gözüküyor.
Peki bu maskeli balonun ev sahibi kim ? Kuzey Irak'ın güvenliğini Türkiye'ye bırakıp kaçmak isteyenler..
Bu noktada,toplumsal tabanı olduğu için silah zoruyla tamamen yok edilemeyen terör örgütü ile pazarlık etmenin, liderine taviz vermenin isminin "demokratikleşme" olduğunun iddia edilmesi tüm bu maskeli baloyu iyice şenlikli hale getiriyordu.
En zor durumda kalan da "siyaset" yapıyormuş gibi görünüp, öte yandan alttan gelen baskının nabzına göre şerbet vermek zorunda olan Demokratik Toplum Partisi oluyordu.
Şimdi söz konusu parti de "demokratikleşme" iddiası da kapatma kararı ile aradan çıktı.
Kartları açık oynamanın her zaman çözüme daha çok faydası olduğuna inanmışımdır.
Hayırlısı olmuştur..
